Словазлучэнне «безбар'ернае асяроддзе» ўвайшло ў наш ўжытак усяго 10 гадоў таму. Што за гэты перыяд удалося зрабіць у горадзе?
Наколькі сталіца даступная для людзей з інваліднасцю? Пра гэта «Менск-Навіны» распавяла старшыня камітэта па працы, занятасці і сацыяльнай абароне Мінгарвыканкама Жанна Рамановіч.
— Для многіх інвалідаў, асабліва тых, хто перасоўваецца на калясцы, магчымасць выбрацца са сваёй кватэры і не сядзець у чатырох сценах стаіць на першым месцы. КУП «УКБ Мінгарвыканкама» ўведзена ў строй для інвалідаў-калясачнікаў 36 кватэр, у тым ліку ў 2011 годзе — 8, у 2012-м — 10, у 2013-м — 18. У цяперашні час распрацоўваецца праектна-каштарысная дакументацыя на будаўніцтва двух жылых дамоў, у якіх на першых паверхах прадугледжана размяшчэнне кватэр, адаптаваных для пражывання інвалідаў-калясачнікаў. Здаць іх у эксплуатацыю плануюць у 2018-2019 гадах.
Некаторыя новаўвядзенні будуць вельмі карысныя не толькі для інвалідаў-калясачнікаў.
— Да гэтага часу ад некаторых кіраўнікоў падрадных арганізацый даводзіцца чуць: а калі ў гэтым доме не будзе жыць інвалід, навошта мне пандус, бардзюры ў нуль і гэтак далей? — адзначае Жанна Рамановіч. — А хто сказаў, што даступная асяроддзе неабходная толькі інвалідам? Старым, мамам з каляскай, дзіцяці з роварам яна патрэбна не менш. Мы павінны будаваць дома так, каб туды мог зайсці любы чалавек. Бар'еры існуюць у галаве — гэта ключавая праблема. Што тычыцца славутых 10 прыступак, калі ліфты пачынаюцца з другога паверха, — гэтая серыя праектаў сыходзіць у мінулае. З 2017 года ў горадзе такія дома ўзводзіцца не будуць.
Комментарии
Отправить комментарий